شناسایی زیستگاه‌های کلیدی برای حفاظت از خرس قهوه‌ای (Ursus Arctos) در دامنه شمالی البرز

خرس قهوه‌ای (Ursus Arctos) در بین همه گونه‌های خرس در دنیا بیش ­ترین پراکندگی را داشته و در اروپا، آسیا و آمریکای شمالی دیده می‌شود. این گونه بزرگ‌جثه‌ترین گوشت­ خوار ایران است که پراکنش وسیعی به‌ویژه در مناطق کوهستانی دارد. بزرگ­ ترین جمعیت و بیش ­ترین فراوانی آن در ایران در امتداد رشته کوه البرز به ­ویژه در مناطق جنگل‎های مرتفع در استان‌های مازندران و گلستان به‌ویژه در منطقه حفاظت‌شده البرز مرکزی و پارک ملی گلستان است. از این ­رو برای افزایش دانش جهت حفاظت از جمعیت‌های باقی­مانده، به‌ویژه در مناطق حفاظت‌شده، در این بررسی به شناسایی زیستگاه‌های مطلوب گونه در محدوده جنگل‌های هیرکانی در استان‌های گلستان، گیلان و مازندران و پیش­بینی عوامل موثر در این پراکندگی پرداخته شد. بررسی مطلوبیت زیستگاه گونه با روش حداکثر بی‌نظمی، مساحتی معادل 59%  از محدوده مورد مطالعه برای زیست گونه را مطلوب تشخیص داده است. تجزیه و تحلیل‌ها نشان داد که خرس قهوه‌ای زیستگاه‌های با شیب و پوشش گیاهی بالا را انتخاب می‌کند که این امر در ارتباط با دامنه‌های شمالی بیش ­تر صادق است. هرچه بر دما افزوده شود از مطلوبیت زیستگاه گونه کاسته خواهد شد. هم­ چنین در طراحی مناطق حفاظت‌شده می‌بایست فاصله از مناطق انسانی و روستاها لحاظ شود.